بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی در توسعه مدیریت دانش (مطالعه موردی: سازمان امور مالیاتی کشور)

دانش تنها دارایی شناخته شده ای است که وقتی دیگران در آن سهیم می شوند، افزایش می یابد. مفهوم سرمایه اجتماعی بر تعامل و ارتباطات افراد در درون سازمان تأکید دارد، تا آنجا که سرمایه اجتماعی از دارایی های مهم هر سازمانی است که می تواند در مدیریت دانش کمک کند و برای سازمان ها مزیت رقابتی پایدار ایجاد نماید. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش در سازمان امور مالیاتی کشور است. این تحقیق، توصیفی - پیمایشی و از نوع همبستگی است و در آن از روش مدل معادلات ساختاری برای تحلیل استفاده شده است. بدین منظور برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد برای مدیریت دانش و سرمایه اجتماعی استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق، مدیران و کارشناسان سازمان امور مالیاتی کشور می باشد. یافته ها، نشان از معنادار بودن تأثیر سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش دارد و نمودار در حالت استاندارد نیز نشان می دهد که سرمایه اجتماعی 86 درصد تغییرات در مدیریت دانش را تبیین می نماید. همچنین سرمایه اجتماعی 47 درصد تغییرات در خلق دانش و 43 درصد تغییرات در تسهیم دانش در سازمانِ مورد مطالعه را تبیین کرده است. مدیران می توانند با طراحی شرایط مناسب و بهبود شاخص های سرمایه اجتماعی شاهد توسعه مدیریت دانش و ابعاد آن در سازمان امور مالیاتی کشور باشند.